Pasen.
Begin mei 2020 hadden wij een studie over 'verzoening door voldoening'.
Ik meende het allemaal te begrijpen. Maar toen ik er later nog eens over nadacht viel dat erg tegen. Ik heb het proberen uit te zoeken. Ik kende het begrip helemaal niet en wist ook niet wat het inhield. Het leek te helpen om eens op te zoeken wat er over geschreven werd.
Reinier Sonneveld zegt het zo: "Jezus is gestorven voor onze zonden’. Die frase geloof ik, maar de specifieke uitleg niet meer, en die wordt vaak ‘verzoening door voldoening’ genoemd: God is boos op ons, dat is uiteindelijk ons grote probleem. God kan zich met ons verzoenen omdat Jezus onze schuld heeft voldaan."
De Ruiter: "Mijn punt is: waarom moet de eer van God door strafbetaling worden gered?"
Op deze site lees ik:
"De term ‘strafverzoening’ is een niet bestaand begrip in de Bijbel en een wanklank in de christelijke leer. Laat deze afwijkende opvatting van het begrip ‘verzoening’ soms de grote misvatting van Tjarko Evenboer op dit punt zien? Hij bestrijdt wat elke christen zou moeten bestrijden. Daarmee keert hij zich niet tegen het christelijke geloof, maar tegen een wangedrocht. De verzoening in de Bijbel bestaat niet uit een soort strafexercitie die een bloeddorstige godheid zou moeten tevredenstellen.... Het kruis van Christus staat voor een grote hoeveelheid taken, waarbij het niet gaat om een bloeddorstige God, maar om een zondige mens die herstel nodig heeft."
In de studie staat: "God werd nooit verzoend omdat Hij niet vijandig is."
En inderdaad heb ik ook altijd gedacht en gehoord dat Christus Gods toorn van ons af moest wenden door aan het kruis te sterven. Ik herinner me dat in de 'Vergadering der gelovigen' bij de avondmaalsviering steevast werd gedankt dat de Here Jezus de eer, die wij geroofd hadden, teruggaf aan God.
Een paar weken terug hadden wij een spreker die zei dat als satan had geweten dat de dood van Christus de overwinning zou geven, hij Hem nooit had laten kruisigen.
In de studie staat:
Door een andere nadruk op 'het bloed', lijden en sterven van Christus te leggen lijkt de 'verzoening' in een ander licht komen te staan. Voor mij is het belangrijk om het lijden van Christus zo veel mogelijk op de juiste manier te zien en te waarderen. Maar of ik het hier op aarde ooit volledig zal begrijpen is maar de vraag.
Een
verder gevolg van de opstanding uit de dood is dat de dood, als
gevolg van de zondeval, teniet is gedaan en satan is overwonnen. Zie
hiervoor mijn Alpha en Omega blogs: Deel 3A en Deel 3B.
Je kunt nog mee lezen over het doel van het lijden, sterven en de opstanding van Christus in mijn Alpha en Omega blogs : Deel 3C, Deel 3D en Deel 3E.
Met deze overdenking wens ik jullie gezegend paasdagen toe.
Johannes 3: 16 Want zo lief heeft God de wereld gehad, dat Hij Zijn eniggeboren Zoon gegeven heeft, opdat ieder die in Hem gelooft, niet verloren gaat, maar eeuwig leven heeft.
Efeze 2: 13 Maar nu, in Christus Jezus, bent u, die voorheen veraf was, door het bloed van Christus dichtbij gekomen.
2 opmerkingen:
Best wel ingewikkeld idd... En 2 korinthe 5:18-21 bijvoorbeeld? Of bedoel je in dit stukje puur het sterven (de strijd) van Jezus? En niet Zijn opstanding (de overwinning) erbij? Ik denk uiteindelijk is het ons geloof in Jezus en in hetgeen dat Hij voor Zijn Vader en voor ons hier op aarde gedaan heeft dat ons met God verzoent?
Het is zeker ingewikkeld, ook om te begrijpen. In de verzen die jij aanhaalt zie ik dat Gods verzoening niet voortkwam uit voldoening. De verzoening heeft niets te maken met een straf die wij verdiend hadden en die door Christus gedragen moest worden. God had geen bloedig offer nodig om ons te vergeven. Hij heeft ons onze schuld niet toegerekend. Christus moest lijden, sterven en opstaan omdat satan, zonde en dood overwonnen moesten worden. En omdat dit al gebeurd is kunnen wij ons laten verzoenen met God. We hoeven dit 'alleen maar' aan te nemen.
Ik denk dat jij dat bedoelt met 'ons geloof'. Geloof is vertrouwen. We mogen erop vertrouwen dat God ons heeft vergeven en ons heeft aangenomen. Zo staat het naar mijn idee ook in Efeze 1: 5 - 8. We mogen dankbaar zijn en hoeven niet elke zondag in de dienst onze schuld te onder ogen te zien omdat we menen dat God dat van ons vraagt. En mochten we toch gezondigd hebben dan is er niets zo bevrijdend dan dit te belijden. God heeft ons alles al vergeven.
Dit is zoals ik het nu begrijp.
Een reactie posten