AFHAKERS

Afhakers.

Wat mij getroffen heeft was een artikel uit Visie 49: “Als je niet meer kunt geloven”. Zo zou de tekst “1 Korinthe 10: 13 Meer dan een menselijke verzoeking is u niet overkomen. En God is getrouw: Hij zal niet toelaten dat u verzocht wordt boven wat u aankunt, maar Hij zal met de verzoeking ook de uitkomst geven om die te kunnen doorstaan” voor een crisis kunnen zorgen. Mensen vragen zich af of Gods belofte niet klopt of dat het aan hen ligt dat ze zich ten onder voelen gaan. Ex gelovigen vertellen veel last van schuldgevoelens te hebben gehad. In de grondtekst staat overigens beproeving, geen verzoeking. Daar zit een verschil in.

Bovendien meen ik dat 1 Korinthe 10 rechtstreeks geschreven is tot de Joden. Paulus heeft het in vers 1 over onze vaderen en broeders. Op moment van schrijven verwachtte Paulus de spoedige terugkeer van Christus en daaraan voorafgaand de grote verdrukking met zijn beproevingen voor de gelovigen. God zou en zal hun daar veilig doorheen helpen. Voor ons/mij geloof ik dat wij niet zomaar aanspraak kunnen maken op lichamelijke bescherming tegen ongemakken. Voor mij geld om de dingen te zoeken die boven zijn; Kolossenzen 3: 1.

Zelf was ik ook bijna een afhaker omdat ik tegenstrijdigheden in de Bijbel tegen kwam. Bovendien begreep ik meerdere keren de uitleg van teksten niet. Het leek allemaal niet meer te kloppen. Nu weet ik dat als de Bijbel (ultra) dispensationeel  wordt uitgelegd er verwarring en mogelijk afhaken kan worden voorkomen.

Op de site “Lazarus” lees ik dat de ondervraagde mensen moeite met dogma’s en tradities binnen de kerk hebben. Dus de vraag is wat mensen los willen laten, God en Christus of het kerkelijk systeem! Ik ken mensen die niet meer naar een kerk gaan, maar zeker nog in de basis geloven. Daarnaast kregen de ondervraagde mensen geen (goede) antwoorden op levensvragen en stak er vaak angst de kop op als ze hun vragen stelden. Onzekerheid moest zo snel mogelijk verdwijnen en daarom werd er met Bijbelteksten gesmeten. Ook dit ken ik uit de praktijk en het is geen goede houding, luisteren is beter.

Buiten dat vraag ik mij af wat deze mensen met hun vragen willen. Verlangen vragen niet een reactie? En wat is een goed antwoord? Vaak ligt het ingewikkelder. Het antwoord kan nogal eens dwingend zijn. Luisteren en goede wedervragen stellen is beter.

Hier een blog over een vrouw die beschrijft hoe het haar vergaan is in de evangelische wereld. Ze schrijft: “dingen als een ‘relatie’ met God hebben, God die ‘knipogen’ geeft, persoonlijk met jou een plan heeft, gedachtes als ‘verzoening door voldoening’ zijn helemaal niet zo bijbels als altijd werd aangenomen. En toen ik ook dat laatste stukje losliet, voelde ik een opluchting en bevrijding. Ik kijk met bevreemding naar de evangelische wereld, waar bij velen nog steeds een enorme kort door de bocht indeling is.” Dit vind ik heel herkenbaar.

Ook jongeren haken af. Het Bijbelse toekomstbeeld schijnt niet belangrijk te zijn. Ze zijn op het hier en nu gericht. Dat hoort, volgens mij, bij die leeftijd. Je ziet het ook als ze nog naar school gaan. Wie dan leeft, wie dan zorgt. Wat deze site ook aan geeft is dat het niet helpt als de kerk zich moderniseert. De kerk kan gewoon blijven doen wat ze al eeuwenlang doet: een verbinding leggen tussen Gods wereld en onze wereld.

In de Visie staat dat jongeren vinden dat het geloof niet echt verschil maakt in het leven van hun ouders en dat er geen positieve rolmodellen in de kerk zijn. Ook staat er: “Het kan ze niet schelen hoeveel je weet, als ze niet weten hoeveel je om ze geeft.” Dit komt hard aan en ik voel mij er persoonlijk door aangesproken.

Ook dit artikel van Dirk van Genderen gaat over afhakers.

Er was een periode in mijn leven dat ik te maken kreeg met een kerkstrijd. Ik liet me er helemaal door inpakken. Dit heeft ernstige gevolgen gehad voor mijn huwelijk en mijn kinderen die tegen de pubertijd aan liepen. Achteraf moest en moet ik erkennen dat het geen strijd ten behoeve van God was, maar een menselijke strijd, o zo vroom. Ons huwelijk is niet gestrand, maar het scheelde niet veel. Mijn advies is om nooit en te nimmer je mee te laten slepen in wat voor kerkelijk probleem ook. Blijf nuchter en laat je gezin op de eerste plaats staan. Ik geloof dat ook God en Christus daarin die plek delen.

Op de site creatov vind ik nog een aantal redenen waarom mensen de kerk verlaten.

1. De vreselijke en valse manieren waarop christenen elkaar persoonlijk en online behandelen.

2. De ingeblikte, oppervlakkige antwoorden op de moeilijke vragen.

3. God voldeed niet aan hun verwachtingen.

4. Domheid en onwetendheid van vele christenen.

5. Niet kunnen voldoen aan alle wetten en regels.

6. Ze hebben de wereld liever dan Christus.

7. De zorgen van het leven verstikte hun (geestelijke) leven.

Punt 1, 2 en 4 zijn scherp. Ik trek dit mij zeker aan alhoewel ik uit eigen ervaring weet dat ik eerst in mijn eigen hart moet kijken.

Wat op valt is dat men stuk kan lopen over menselijke gedachten en uitleg van Wie God is. Daar kan ik, als nog steeds gelovige, begrip voor opbrengen. Wat hebben we er een zooitje van gemaakt. Toch geloof ik in God. Ja, in het Oude testament en in de evangeliën was God een strenge God. De grondtekst heeft het over een gedisciplineerde God die terecht wees en wijst, zie onder anderen Openbaring 3: 19 en Spreuken 19: 18 Breng uw zoon gehoorzaamheid bij wanneer er nog hoop is, maar laat het niet in u opkomen1 hem te doden. Openbaring 3: 19 Ieder die Ik liefheb, wijs Ik terecht en bestraf Ik. Wees dan ijverig en bekeer u.

Discipline en terecht wijzen zijn uitingen van liefde. Ik zie een liefdevolle God, die wil dat ik leef, die mij eigen verantwoordelijkheid heeft gegeven, die niet komt met een speciaal persoonlijk plan waar ik niet onderuit kan komen en die mij niet afrekent op op mijn fouten. Het is zo belangrijk dat ik de Bijbel met onderscheid lees. Over welke groep mensen gaat het, in welke tijd is dit geschreven en welke wetten en geboden hoorden daarbij. Dat is een studie waard en kan veel zicht geven op de wereld van nu. Die God mag ik kennen in Christus. Die God ziet alle mensen en is IN Christus naar deze wereld gekomen, of je nu een ‘afhaker’ bent of niet.

Ik heb naar dit filmpje gekeken. Het doet me wat, al die zoekende mensen maar ik geloof dat het zonder de basis ‘Christus’ niet kan. 

  

Ronald Lammers schreef op Facebook op 28-9-2020 om 5:24 de volgende mooie woorden:  

“Zoeken: Mensen vinden van alles over God, maar ze zoeken Hem niet. God vindt van alles over mensen en zoekt tot Hij ze gevonden heeft. Zodra de mens God echt zoekt om Hem te vinden, ontdekt de mens dat hij gezocht werd door God om door Hem gevonden te worden. Wie zoekt zal vinden.”

 

Lofliederen uit de kruiwagen.

Lofliederen uit de kruiwagen.

Als ik de wereld vergelijk met een kruiwagen, dan is het daar onrustig in. Corona, met alle gevolgen van dien, rukt weer op. Ik houd sinds het maken van dit stukje de wereldmeters bij en dan met name over de corona- en de verkeersdoden van dit jaar. Wat ik zie is dat onder anderen de verkeersdoden sneller stegen, behalve de laatste periode. Daarom dus ook al die nieuwe maatregelen.

25-8 waren er 812,999 corona doden tegen 879,440 verkeersdoden.

31-8 waren er 851,574 corona doden tegen 901,072 verkeersdoden.

10-9 waren er 908,434 corona doden tegen 937,171 verkeersdoden.

19-9 waren er 957,895 corona doden tegen 971,446 verkeersdoden.

27-9 waren er 998,747 corona doden tegen 1,000570 verkeersdoden.

1-6 waren er 1,046,484 corona doden tegen 1,033,263 verkeersdoden.  

Dat laatste cijfer stijgt met de minuut. De aantal corona doden worden wekelijks genoteerd. 

Het aantal verkeersdoden wordt nooit iedere avond genoemd in het nieuws. Natuurlijk zijn er ook allerlei beschermende maatregelen getroffen om dit aantal doden te verminderen, maar nooit zo drastisch als met corona. Het lijkt eigen verantwoordelijkheid te zijn. 

We zijn afgelopen periode 2 keer naar München gereden, i.v.m de geboorte van ons jongste kleinkind. De 1^e keer net na de lockdown. Wat was het heerlijk rustig op de weg. Het Koninkrijk van God kwam gewoon iets dichterbij. Ik ga er van uit dat als Christus Koning zal zijn al de menselijke waanzin aangepakt gaat worden. De 2^e keer, pas geleden, was het super druk. Op zo’n moment houd ik mij vast aan: Romeinen 8: 35 Wie zal ons scheiden van de liefde van Christus? Verdrukking, of benauwdheid, of vervolging, of honger, of naaktheid, of gevaar, of zwaard (of corona)?

Naast alle gekte wil ik ook oog houden voor de mooie dingen. Wij kampeerden mits juli bij een boerderij van familie van mijn man. Het is een gelovige familie. Ze gaan trouw naar de kerk, maar toen even niet. Vandaar dat ik op zondag ochtend, zitten bij de camper, ergens zingen hoorde. Het geluid kwam dichterbij en daar verscheen een jonge man met een kruiwagen. Uit die kruiwagen stegen psalmen of gezangen op. Verbaasd keek ik er naar. ‘Sorry’ zie de vervoerder blijmoedig, ‘ik heb een kerkdienst aan’. Zo kan het ook! Het was even een ‘Amish’ tafereel, een leefwereld die me zo gek nog niet lijkt.

Nu ik toch met kruiwagens bezig ben, ooit kreeg mijn man een kruiwagen met flesjes bier, als dank voor bewezen diensten. Bier komt niet in de Bijbel voor, maar wijn 157 keer. Volgens mij is het effect hetzelfde. Iedere vrijdagavond delen mijn man en ik samen één flesje trappisten bier. Dan nemen we de week nog eens door en merken we op hoe snel de tijd voorbij vliegt. Soms toosten we op onze zegeningen.