Israël en Palestina

Israël en Palestina.

Regelmatig kijk in naar de talkshow “Jeroen en Sophie”. Vorige jaar op 7 oktober, toen heette het programma nog “Khalid en Sophie“, werd er over de oorlog tussen Israël en Palestina gesproken. Zodoende hoorde ik dat Sinan Can (Turkse afkomst) en Natascha van Weezel (Joodse afkomst) een documentaire hebben gemaakt over dit grote conflict. Ik vind het een heftige maar ook mooie documentaire.

In de documentaire spreekt Natascha o.a. met haar moeder Anet Bleig, o.a. na 12 en 29 min. Na 48 minuten zegt Anet dat zij geen uitweg meer ziet in dit gruwelijke conflict. Ik begrijp die moedeloosheid. Menselijk gesproken zal er lastig een vredesverdrag komen en de situatie lijkt zich te verergeren.

De meningen in Nederland en de wereld verschillen nogal over deze oorlog. Toch zijn er mensen die over de tragedie heen willen kijken om elkaar te vinden. Dat levert hen ook veel nare kritiek op want er moet gekozen worden.

Ik vind het interessant om te lezen hoe Joodse mensen denken over de situatie in het midden oosten. Dieuwertje Blok heeft niets met niet Joden die een Joods symbool dragen. Zij wil als Jood ‘gewoon’ zijn, mens met de mensen. Ze heeft wel iets met haar achtergrond, maar ziet ook veel verkeerde dingen die in dat land gebeuren. Zie de uitzending: “De weg naar Jeruzalem”.

Arnon Grunberg vraagt zich af of Israël een koloniale staat is die in zijn geheel moet worden gedekoloniseerd of dat Israël het legitieme ‘thuisland van het Joodse volk’ is. Ik snap zijn antwoord niet. Dat komt mogelijk omdat Arnon de vraag wil beantwoorden zonder rekening te houden met Gods Woord. Ik snap christenen vaak ook niet die het land waar de Joden nu in wonen zien als het beloofde land. Ik geloof dat men dit land te vroeg heeft geclaimd, met alle gevolgen van dien. 

Op een "Bijbelblog van de PTHU" lees ik over twee gedachten die er bestaan over het beloofde land:

“ Onder de zeer gelovigen is een grote tweedeling. Er zijn ultra-orthodoxen, bijvoorbeeld in de wijk Mea Sjearim in Jeruzalem, die de staat Israël afwijzen als mensenwerk. Zij willen wel graag wonen in het ‘Heilige Land’, maar wijzen de staatvorm af. In lijn met de Talmoed geloven ze dat alleen de Messias het vrederijk kan stichten waarin Joden in vrijheid kunnen leven in het land van de belofte op de manier die God heeft bedoeld. Zij kunnen worden vergeleken met Abraham, die wel in het land van de belofte leefde, maar slechts als vreemdeling en bijwoner. De andere stroom zijn de kolonisten, die het als een heilige opdracht van God beschouwen om het beloofde land opnieuw in te nemen en te ‘Judaïseren’, desnoods met geweld. Zij kunnen vergeleken worden met Jozua die het land met het zwaard innam en de autochtone bevolking uitroeide of verdreef.“

Ik geloof dat God dit land aan het volk Israël zal geven geven zoals Hij belooft heeft aan Abraham en Nehemia. Exodus 32:13 Denk aan Abraham, aan Izak en aan Israël, Uw dienaren, aan wie U bij Uzelf hebt gezworen en tot hen gesproken hebt: Ik zal uw nageslacht talrijk maken als de sterren aan de hemel, en dit hele land waarover Ik gesproken heb, zal Ik aan uw nageslacht geven, zodat zij het voor eeuwig in erfbezit nemen.

Nehemia 9:23 Hun kinderen hebt U talrijk gemaakt als de sterren aan de hemel. U hebt hen naar het land gebracht waarvan U tegen hun vaderen had gezegd dat zij het binnen zouden gaan om het in bezit te nemen.

De hoop is dat Christus Koning van Israël zal worden. Dit kan alleen maar gebeuren als het volk Israël hun Messias zal aannemen. En dat zal in de toekomst gebeuren lees ik in: Openbaring 1: 7 Zie, Hij komt met de wolken, en elk oog zal Hem zien, ook zij die Hem doorstoken hebben. En alle stammen van de (aarde) land (Israël) zullen rouw over Hem bedrijven. Ja, amen.

Nu sterven er mensen ten gevolge van deze oorlog. Maar Christus heeft de dood overwonnen. En Hij zal de Vrede daar brengen. Israël zal niet van de kaart worden geveegd ondanks de wens van Hamas en de Houthi's. Israël zal bestaan van de rivieren tot de Zee, zoals God het heeft beloofd aan Abraham. Maar dan wel op Zijn tijd.

Genesis 15: 18 Op die dag sloot de HEERE een verbond met Abram, en zei: Aan uw nageslacht heb Ik dit land gegeven, van de rivier van Egypte af tot aan de grote rivier, de rivier de Eufraat:

Hoe graag zou ik dit aan Anet Bleig, die het nu zo moeilijk heeft, doorgeven maar ook aan haar dochter Natascha. Ik vraag mij af of zij geen kennis hebben van Gods beloften aan Israël, Zijn en hun volk. Dat zou deze zware weg mogelijk lichter kunnen maken.

Wat ik mag en kan doen is bidden voor de vrede van Israël, zo spoedig mogelijk, zodat Israël zal zien wie Hun Redder wil zijn.

(Foto: Zonsopgang op 19-1-24)