ADVENT en OPENBARING.
Allereerst wil ik de lezers van mijn blog een paar mooie kerstdagen toewensen.
In deze tijd zijn de kerken bezig met 'advent'. Op de site “VISIE.EO” lees ik over de betekenis van advent.
“'Advent’ is afgeleid van het Latijnse woord adventus, dat ‘komst’ betekent. Met advent leven christenen namelijk toe naar het kerstfeest: het feest van Jezus' komst naar deze wereld als klein kind in een kribbe.
Advent begint vier zondagen voor kerst. In veel kerken wordt elke week een adventskaars aangestoken. Dat symboliseert dat we steeds iets dichter naderen tot Kerst, het feest van het Licht.
Minder bekend, maar minstens even belangrijk, is dat de adventstijd ons ook wil richten op de nog te verwachten komst van Christus: Zijn wederkomst. Ook dat is altijd een belangrijk onderdeel geweest van de adventsverkondiging.”
Dat laatste wil ik benadrukken. Dit mede omdat de geboorte van Christus niet als feest voorkomt in Gods Woord. Wanneer kerken begonnen zijn met 'advent' lees ik op de site van het Reformatorisch Dagblad. Er staat:
“Geschiedenis – Sinds wanneer advent wordt gehouden, is onduidelijk. Er zijn bronnen bekend uit de vijfde eeuw die erop wijzen dat er in de periode voor Kerst preken werden gehouden over de voorzegging van de geboorte van Jezus door de engel Gabriël aan Maria. Het concilie van Efeze in 431 gaf opdracht om preken rond dat thema te houden in de periode voorafgaand aan Kerst. Bisschop Gregorius van Tours (circa 538-594) was de eerste die advent noemt. Hij schreef in een boek dat Perpetus, een van zijn voorgangers, rond 480 een vastentijd voorafgaand aan Kerst had ingesteld. De vastentijd begon op de dag van Sint-Maarten, 11 november. Het is uit de tekst niet duidelijk op te maken of dit de instelling van iets nieuws of de bekrachtiging van een bestaand gebruik behelst. De adventstijd varieerde qua lengte. Het was mogelijk Gregorius I de Grote (paus van 590-604) die de adventsperiode vaststelde op vier weken. De oudste bron die echt iets zegt over een adventsperiode van vier weken is een brief van paus Nicolaas I (820-867) aan de Bulgaren.
Wederkomst – De kerk overdacht door de eeuwen heen tijdens de adventsperiode niet alleen de komst van Christus in het vlees, maar ook Zijn wederkomst op de wolken op de jongste dag. Dat aspect krijgt anno 2010 vrijwel geen aandacht tijdens advent. De wederkomst is vaak onderdeel van de preek op oudejaarsdag.”
Er is zeker niks mis mee om met de kerstdagen te denken aan de geboorte van de Here Jezus. Alhoewel ik me sowieso de laatste tijd meer richt op de wederkomst van Christus, ondanks dat dit laatste blijkbaar meer bij oudejaarsdag hoort. In het boek Openbaring, wat ik aan het bestuderen ben, is de wederkomst van Christus, als Koning, een belangrijk onderwerp:
Openbaring 1: 7 Zie, Hij komt met de wolken, en elk oog zal Hem zien, ook zij die Hem doorstoken hebben. En alle stammen van de aarde zullen rouw over Hem bedrijven. Ja, amen.
Openbaring 11: 15, 17 11 En de zevende engel blies op de bazuin, en er klonken luide stemmen in de hemel, die zeiden: De koninkrijken van de wereld zijn van onze Heere en van Zijn Christus geworden, en Hij zal Koning zijn in alle eeuwigheid. 17 en zeiden: Wij danken U, Heere, God de Almachtige, Die is en Die was en Die komt, omdat U Uw grote kracht ter hand hebt genomen en Koning geworden bent.
Openbaring 15: 3 En zij zongen het lied van Mozes, de dienstknecht van God, en het lied van het Lam, met de woorden: Groot en wonderbaarlijk zijn Uw werken, Heere, almachtige God; rechtvaardig en waarachtig zijn Uw wegen, Koning van de heiligen!
Openbaring 22: 7, 12, 17, 20 7 En zie, Ik kom spoedig. Zalig is hij die de woorden van de profetie van dit boek in acht neemt. 12 En zie, Ik kom spoedig en Mijn loon is bij Mij om aan ieder te vergelden zoals zijn werk zal zijn. 17 En de Geest en de bruid zeggen: Kom! En laat hij die het hoort, zeggen: Kom! En laat hij die dorst heeft, komen; en laat hij die wil, het water des levens nemen, voor niets. 20 Hij Die van deze dingen getuigt, zegt: Ja, Ik kom spoedig. Amen. Ja, kom, Heere Jezus!
Vaak wordt het woord 'Maranatha' gebruikt als gelovigen spreken over de komst van Christus. Nu las ik hier iets merkwaardigs over op de site “Christipedia”: “'Maranatha' (Gr. μαραν αθα ma’ran a’tha) is van Aramese oorsprong. De juiste betekenis van de uitdrukking is niet zeker: 'Onze Heer, kom!' of 'Onze Heer is gekomen'. Het woord komt in de Bijbel alleen voor in 1 Cor. 16: 22.”
1 Korinthe 16:22 Als iemand de Heere Jezus Christus niet liefheeft, laat die vervloekt zijn. Maranatha!
In de grondtekst staat: Indien iemand niet veel houdt van de Heer, laat hem zijn! Banvloek Maran atha.
Banvloek is in het Grieks: anathema.
Maran atha is in het Grieks: maran atha.
Maran atha is dus niet vertaald in mijn Bijbel. En volgens de site “Christipedia” is 'maran atha' dus een Aramees woord. In de grondtekst wordt het vertaald met: gedoemd jij bent!!! Het lijkt dus wel een dubbele vloek, namelijk 'anathema maran atha' wat vertaald kan worden met: 'Laat die vervloekt zijn. Gedoemd ben jij'.
Ik weet niet zeker of ik dit woord 'maranatha' nog wel wil gebruiken.
Ondertussen is mijn studie over Openbaring 7 af.
Als je nog meer wil lezen over kerst dan kan dat op de volgende blogs:
2014 2015 2016.
Aanvulling op 30 - 12 - 2017.
Aangezien er enkele reacties zijn gekomen op het woord 'maranatha' heb ik daar nog eens wat verder onderzoek naar gedaan. Ik vind het behoorlijk ingewikkeld en verwarrend. Ik citeer twee sites.
1. Op de site “Het Zoeklicht” vond ik over 'maranatha':
“Betekenis 'maranatha'.
In de Bijbel komen we het woord alleen tegen in 1 Korintiërs 16:22, ‘Als iemand de Heere Jezus Christus niet liefheeft, laat die vervloekt zijn. Maranatha!’
Er zijn drie varianten waarmee het woord verklaard kan worden.
• De eerste lezing is mãrãn’ ãtã (onze Heer is gekomen of is aanwezig).
• De tweede lezing is mãrãnã’ ta (onze Heer kom!).
Beide leeswijzen zijn mogelijk. Tegenwoordig gaat de voorkeur uit naar de tweede lezing, dan is dit woord een bede van hoop en verwachting.
• Men kan het deel ãtã ook als een profetisch perfectum beschouwen, dan krijgt het woord nog weer een andere betekenis, namelijk ‘de Here zal zeker komen’.
Opvallend is dat het in 1 Korintiërs 16:22 om een vervloeking en een ernstige waarschuwing gaat. Pas op, je bent gewaarschuwd, de Here zal zeker komen! In onze tijd is dat waarschuwende element sterk naar de achtergrond verschoven en is het accent op de hoop op de komst van de Heer komen te liggen.”
2. Op de site “Goed bericht” vond ik over 'maranatha':
“1Korinthe 16:22 – anathema, maranatha
08-04-2017 - Geplaatst door Andre Piet
Indien iemand niet houdt van de Heer, laat hem zijn anathema, maranatha. De genade van de Heer Jezus zij met jullie.
Anathema is een banvloek. Maranatha trouwens ook. Het eerste is Grieks, het tweede Hebreeuws (mara = vloek, ata = jij bent; vergl. Mal.3:9). Paulus is niet kwistig met het uitspreken van zulke zulke termen. Hij spreekt zijn anathema uit over degenen die aan de Galaten een evangelie verkondigden, afwijkend van wat hijzelf hen had verkondigd (1:8,9). Aan degenen die hen van de genade van Christus afbrengen, tot een ‘evangelie’ dat geen evangelie is. Zij die in naam van het Evangelie, de genade teniet doen.
Paulus spreekt zijn anathema niet uit over niet-gelovigen in het algemeen. Hij schrijft aan wie belijden gelovigen in Christus te zijn. Ook in 1Korinthe 16 blijkt “de genade” in het geding. Vandaar: “De genade van de Heer Jezus zij met jullie”.
Het evangelie of goede bericht staat of valt met Gods genade. Zoals Paulus schrijft in Romeinen 3: “Want allen zondigden, en komen tekort van Gods heerlijkheid en worden om niet gerechtvaardigd, in de genade van Hem…”. Leest u het goed? “Allen… om niet”. Het is zwart of wit. Zonder deze genade is de boodschap(per) anathema.”
Volgens mijn “Interlineair Scripture” is:
'Vervloeking' in het Hebreeuws: e·marrim.
'Vervloekt' in het Hebreeuws: narim.
'Gedoemd, banvloek' in het Grieks: anathema
'Vervloekt' in het Grieks: maran
In de Nederlandse “Darby Vertaling” (H. Medema Apeldoorn 1966) staat: “Maranatha wil zeggen: de Heer komt (of kome) en zoals uit het verband blijkt: de Heer komt (of kome) om te oordelen, om dan het 'anathema', het 'vervloekt' uit te spreken over allen die hem niet hebben liefgehad.”
Op de site “Goed bericht” lees ik ook over 'anathema'. Alleen lijkt het alsof men daar een fout heeft gemaakt door te schrijven dat 'maran atha' Hebreeuws is in plaats van Aramees. Maar hun vertaling (mara = vloek, ata = jij bent) komt uit de Griekse grondtekst.
Het lijkt of mijn conclusie juist is dat het een dubbele vloek is ondanks de reacties die ik kreeg en de uitleg op de site van “Het Zoeklicht”.
Allereerst wil ik de lezers van mijn blog een paar mooie kerstdagen toewensen.
In deze tijd zijn de kerken bezig met 'advent'. Op de site “VISIE.EO” lees ik over de betekenis van advent.
“'Advent’ is afgeleid van het Latijnse woord adventus, dat ‘komst’ betekent. Met advent leven christenen namelijk toe naar het kerstfeest: het feest van Jezus' komst naar deze wereld als klein kind in een kribbe.
Advent begint vier zondagen voor kerst. In veel kerken wordt elke week een adventskaars aangestoken. Dat symboliseert dat we steeds iets dichter naderen tot Kerst, het feest van het Licht.
Minder bekend, maar minstens even belangrijk, is dat de adventstijd ons ook wil richten op de nog te verwachten komst van Christus: Zijn wederkomst. Ook dat is altijd een belangrijk onderdeel geweest van de adventsverkondiging.”
Dat laatste wil ik benadrukken. Dit mede omdat de geboorte van Christus niet als feest voorkomt in Gods Woord. Wanneer kerken begonnen zijn met 'advent' lees ik op de site van het Reformatorisch Dagblad. Er staat:
“Geschiedenis – Sinds wanneer advent wordt gehouden, is onduidelijk. Er zijn bronnen bekend uit de vijfde eeuw die erop wijzen dat er in de periode voor Kerst preken werden gehouden over de voorzegging van de geboorte van Jezus door de engel Gabriël aan Maria. Het concilie van Efeze in 431 gaf opdracht om preken rond dat thema te houden in de periode voorafgaand aan Kerst. Bisschop Gregorius van Tours (circa 538-594) was de eerste die advent noemt. Hij schreef in een boek dat Perpetus, een van zijn voorgangers, rond 480 een vastentijd voorafgaand aan Kerst had ingesteld. De vastentijd begon op de dag van Sint-Maarten, 11 november. Het is uit de tekst niet duidelijk op te maken of dit de instelling van iets nieuws of de bekrachtiging van een bestaand gebruik behelst. De adventstijd varieerde qua lengte. Het was mogelijk Gregorius I de Grote (paus van 590-604) die de adventsperiode vaststelde op vier weken. De oudste bron die echt iets zegt over een adventsperiode van vier weken is een brief van paus Nicolaas I (820-867) aan de Bulgaren.
Wederkomst – De kerk overdacht door de eeuwen heen tijdens de adventsperiode niet alleen de komst van Christus in het vlees, maar ook Zijn wederkomst op de wolken op de jongste dag. Dat aspect krijgt anno 2010 vrijwel geen aandacht tijdens advent. De wederkomst is vaak onderdeel van de preek op oudejaarsdag.”
Er is zeker niks mis mee om met de kerstdagen te denken aan de geboorte van de Here Jezus. Alhoewel ik me sowieso de laatste tijd meer richt op de wederkomst van Christus, ondanks dat dit laatste blijkbaar meer bij oudejaarsdag hoort. In het boek Openbaring, wat ik aan het bestuderen ben, is de wederkomst van Christus, als Koning, een belangrijk onderwerp:
Openbaring 1: 7 Zie, Hij komt met de wolken, en elk oog zal Hem zien, ook zij die Hem doorstoken hebben. En alle stammen van de aarde zullen rouw over Hem bedrijven. Ja, amen.
Openbaring 11: 15, 17 11 En de zevende engel blies op de bazuin, en er klonken luide stemmen in de hemel, die zeiden: De koninkrijken van de wereld zijn van onze Heere en van Zijn Christus geworden, en Hij zal Koning zijn in alle eeuwigheid. 17 en zeiden: Wij danken U, Heere, God de Almachtige, Die is en Die was en Die komt, omdat U Uw grote kracht ter hand hebt genomen en Koning geworden bent.
Openbaring 15: 3 En zij zongen het lied van Mozes, de dienstknecht van God, en het lied van het Lam, met de woorden: Groot en wonderbaarlijk zijn Uw werken, Heere, almachtige God; rechtvaardig en waarachtig zijn Uw wegen, Koning van de heiligen!
Openbaring
19: 6, 16 6 En ik hoorde zoiets als een geluid van een
grote menigte en als een gedruis van vele wateren en een geluid als
van zware donderslagen: Halleluja, want de Heere, de almachtige God,
is Koning geworden. 16 Er stond op Zijn bovenkleed en op Zijn
dij deze naam geschreven: Koning der koningen en Heere der heren.
Openbaring 22: 7, 12, 17, 20 7 En zie, Ik kom spoedig. Zalig is hij die de woorden van de profetie van dit boek in acht neemt. 12 En zie, Ik kom spoedig en Mijn loon is bij Mij om aan ieder te vergelden zoals zijn werk zal zijn. 17 En de Geest en de bruid zeggen: Kom! En laat hij die het hoort, zeggen: Kom! En laat hij die dorst heeft, komen; en laat hij die wil, het water des levens nemen, voor niets. 20 Hij Die van deze dingen getuigt, zegt: Ja, Ik kom spoedig. Amen. Ja, kom, Heere Jezus!
Vaak wordt het woord 'Maranatha' gebruikt als gelovigen spreken over de komst van Christus. Nu las ik hier iets merkwaardigs over op de site “Christipedia”: “'Maranatha' (Gr. μαραν αθα ma’ran a’tha) is van Aramese oorsprong. De juiste betekenis van de uitdrukking is niet zeker: 'Onze Heer, kom!' of 'Onze Heer is gekomen'. Het woord komt in de Bijbel alleen voor in 1 Cor. 16: 22.”
1 Korinthe 16:22 Als iemand de Heere Jezus Christus niet liefheeft, laat die vervloekt zijn. Maranatha!
In de grondtekst staat: Indien iemand niet veel houdt van de Heer, laat hem zijn! Banvloek Maran atha.
Banvloek is in het Grieks: anathema.
Maran atha is in het Grieks: maran atha.
Maran atha is dus niet vertaald in mijn Bijbel. En volgens de site “Christipedia” is 'maran atha' dus een Aramees woord. In de grondtekst wordt het vertaald met: gedoemd jij bent!!! Het lijkt dus wel een dubbele vloek, namelijk 'anathema maran atha' wat vertaald kan worden met: 'Laat die vervloekt zijn. Gedoemd ben jij'.
Ik weet niet zeker of ik dit woord 'maranatha' nog wel wil gebruiken.
Ondertussen is mijn studie over Openbaring 7 af.
Als je nog meer wil lezen over kerst dan kan dat op de volgende blogs:
2014 2015 2016.
Aanvulling op 30 - 12 - 2017.
Aangezien er enkele reacties zijn gekomen op het woord 'maranatha' heb ik daar nog eens wat verder onderzoek naar gedaan. Ik vind het behoorlijk ingewikkeld en verwarrend. Ik citeer twee sites.
1. Op de site “Het Zoeklicht” vond ik over 'maranatha':
“Betekenis 'maranatha'.
In de Bijbel komen we het woord alleen tegen in 1 Korintiërs 16:22, ‘Als iemand de Heere Jezus Christus niet liefheeft, laat die vervloekt zijn. Maranatha!’
Er zijn drie varianten waarmee het woord verklaard kan worden.
• De eerste lezing is mãrãn’ ãtã (onze Heer is gekomen of is aanwezig).
• De tweede lezing is mãrãnã’ ta (onze Heer kom!).
Beide leeswijzen zijn mogelijk. Tegenwoordig gaat de voorkeur uit naar de tweede lezing, dan is dit woord een bede van hoop en verwachting.
• Men kan het deel ãtã ook als een profetisch perfectum beschouwen, dan krijgt het woord nog weer een andere betekenis, namelijk ‘de Here zal zeker komen’.
Opvallend is dat het in 1 Korintiërs 16:22 om een vervloeking en een ernstige waarschuwing gaat. Pas op, je bent gewaarschuwd, de Here zal zeker komen! In onze tijd is dat waarschuwende element sterk naar de achtergrond verschoven en is het accent op de hoop op de komst van de Heer komen te liggen.”
2. Op de site “Goed bericht” vond ik over 'maranatha':
“1Korinthe 16:22 – anathema, maranatha
08-04-2017 - Geplaatst door Andre Piet
Indien iemand niet houdt van de Heer, laat hem zijn anathema, maranatha. De genade van de Heer Jezus zij met jullie.
Anathema is een banvloek. Maranatha trouwens ook. Het eerste is Grieks, het tweede Hebreeuws (mara = vloek, ata = jij bent; vergl. Mal.3:9). Paulus is niet kwistig met het uitspreken van zulke zulke termen. Hij spreekt zijn anathema uit over degenen die aan de Galaten een evangelie verkondigden, afwijkend van wat hijzelf hen had verkondigd (1:8,9). Aan degenen die hen van de genade van Christus afbrengen, tot een ‘evangelie’ dat geen evangelie is. Zij die in naam van het Evangelie, de genade teniet doen.
Paulus spreekt zijn anathema niet uit over niet-gelovigen in het algemeen. Hij schrijft aan wie belijden gelovigen in Christus te zijn. Ook in 1Korinthe 16 blijkt “de genade” in het geding. Vandaar: “De genade van de Heer Jezus zij met jullie”.
Het evangelie of goede bericht staat of valt met Gods genade. Zoals Paulus schrijft in Romeinen 3: “Want allen zondigden, en komen tekort van Gods heerlijkheid en worden om niet gerechtvaardigd, in de genade van Hem…”. Leest u het goed? “Allen… om niet”. Het is zwart of wit. Zonder deze genade is de boodschap(per) anathema.”
Volgens mijn “Interlineair Scripture” is:
'Vervloeking' in het Hebreeuws: e·marrim.
'Vervloekt' in het Hebreeuws: narim.
'Gedoemd, banvloek' in het Grieks: anathema
'Vervloekt' in het Grieks: maran
In de Nederlandse “Darby Vertaling” (H. Medema Apeldoorn 1966) staat: “Maranatha wil zeggen: de Heer komt (of kome) en zoals uit het verband blijkt: de Heer komt (of kome) om te oordelen, om dan het 'anathema', het 'vervloekt' uit te spreken over allen die hem niet hebben liefgehad.”
Op de site “Goed bericht” lees ik ook over 'anathema'. Alleen lijkt het alsof men daar een fout heeft gemaakt door te schrijven dat 'maran atha' Hebreeuws is in plaats van Aramees. Maar hun vertaling (mara = vloek, ata = jij bent) komt uit de Griekse grondtekst.
Het lijkt of mijn conclusie juist is dat het een dubbele vloek is ondanks de reacties die ik kreeg en de uitleg op de site van “Het Zoeklicht”.
6 opmerkingen:
Dank je wel! Heel mooie post met veel heldere teksten. Ik wens je een gezegende decembermaand verder! Liefs van mij.
Bij ons in d kerk preekte de dominee over advent, maar voegde daar op het laatst met nadruk aan toe: "Maranatha, kom Heer Jezus, kom spoedig". Ik moest hier aan denken toen ik je stukje las.
Unknown van hierboven is annemiek, je dochter! Wist even niet hoe ik mijn naam erbij krijg.
Leuk dat je reageert. Ja, het is heel gewoon dat gelovigen deze bede gebruiken. Ik ga het zeker ook eens aan onze dominee vragen. In de grondtekst staat in Openbaring 22: 7 erchomai = Ik kom tachu = snel. Dus geen "maran atha".
Definition:
* to come of persons
* to come from one place to another, and used both of persons arriving
* to appear, make one's appearance, come before the public
* to come into being, arise, come forth, show itself, find place or influence
* be established, become known, to come (fall) into or unto to go, to follow one
Bedankt voor deze reactie. Ik geef het in het Nederlands weer:
* Het komen van personen
* Het komen van de ene plaats naar de andere, en gebruikt zowel van personen die aankomen
* Het verschijnen, maken iemands uiterlijk, zal voor het publiek
* Tot stand te komen, ontstaan, voortkomen, tonen zelf, vinden plaats of invloed
* Worden vastgesteld, bekend geworden, te komen (daling) in of aan te gaan, één volgen.
Ik begrijp hieruit dat 'Maranatha' toch met de komst, wederkomst en de verschijning van Christus te maken heeft. Is het mogelijk de link van deze informatie nog door te geven?
Een reactie posten