Allereerst
wil ik mijn lezers een gezegend 2018 toe wensen.
Voor mij ligt een nieuw jaar met kansen, uitdagingen, zorgen en (wereld) problemen.
Ik las een artikel van Dirk van Genderen waarin hij onder anderen schrijft: “De beslissende vraag is: Zijn wij bereid Gods Woord voor 100 procent te accepteren als gezaghebbend of proberen wij de Bijbel aan te passen aan de praktijk en aan de wetenschap? Meer en meer gebeurt dit laatste. Dan laten we de Bijbel zeggen wat wij willen en dan leggen we God het zwijgen op!”
Dirk vraagt om verootmoediging, want er is veel om zorgen over te maken. Dat ben ik helemaal met hem eens. In die zin raakt zijn artikel mij. Maar ik heb bovendien nog zo mijn eigen verootmoedigingen. Soms wordt ik droevig over de uitleg van de Bijbel. Alleen al in het stuk en de reacties van Dirk kom ik drie dingen (hel, opname, de tien geboden) tegen waarvan ik denk dat het anders uitgelegd mag worden. De vraag is dus welke aanpassing, in het heden maar ook al in het verleden, de Bijbel het zwijgen oplegt of heeft opgelegd!
In Visie 29/30 las ik: “Steeds meer mensen concluderen dat je met de Bijbel alle kanten op kunt en daar dus niet zoveel aan hebt”. Tja, dat is het gevolg van al die verschillende uitleggingen, een ongeloofwaardige Bijbel. Dat gevoel ken ik van 15 jaar terug.
In Visie 37 staat een interview met Tony en Bart Campelo. Daarin vertelt zoon Bart dat hij niet meer kan geloven in het hiernamaals en dat zijn geloof gestorven is aan gebeden zonder antwoord. Als ik dat lees dan vraag ik mij af hoe alles zou zijn gegaan als wij, gelovigen uit de volkeren, onze plaats en verantwoordelijkheid goed begrepen hadden. Zou er dan ook zo veel verwarring en teleurstelling zijn geweest?
Maar het is niet zo gegaan. En natuurlijk schiet ik als christen te kort. Moet ik niet veel meer bidden? Moet ik niet meer over Christus praten? En zo ja, hoe dan? Ik heb veel gehad aan een preek met nagesprek, op 22 oktober waarin o.a. Openbaring 14: 7 aangehaald werd. Ik mag het 'eeuwig evangelie' uitdragen. Ik mag God als Schepper eren. Als mensen daar positief op reageren kan ik er verder op ingaan. Zo niet, dan mag ik het loslaten en overgeven aan God. Ik zie dat als een uitdaging voor dit nieuwe jaar!
Openbaring 14: 6, 7 6 En ik zag een andere engel, die hoog aan de hemel vloog. En hij had het eeuwige Evangelie, om dat te verkondigen aan hen die op de aarde wonen, en aan elke natie, stam, taal en volk. 7 En hij zei met een luide stem: Vrees God en geef Hem eer, want het uur van Zijn oordeel is gekomen. En aanbid Hem Die de hemel, de aarde, de zee en de waterbronnen gemaakt heeft.
Voor mij ligt een nieuw jaar met kansen, uitdagingen, zorgen en (wereld) problemen.
Ik las een artikel van Dirk van Genderen waarin hij onder anderen schrijft: “De beslissende vraag is: Zijn wij bereid Gods Woord voor 100 procent te accepteren als gezaghebbend of proberen wij de Bijbel aan te passen aan de praktijk en aan de wetenschap? Meer en meer gebeurt dit laatste. Dan laten we de Bijbel zeggen wat wij willen en dan leggen we God het zwijgen op!”
Dirk vraagt om verootmoediging, want er is veel om zorgen over te maken. Dat ben ik helemaal met hem eens. In die zin raakt zijn artikel mij. Maar ik heb bovendien nog zo mijn eigen verootmoedigingen. Soms wordt ik droevig over de uitleg van de Bijbel. Alleen al in het stuk en de reacties van Dirk kom ik drie dingen (hel, opname, de tien geboden) tegen waarvan ik denk dat het anders uitgelegd mag worden. De vraag is dus welke aanpassing, in het heden maar ook al in het verleden, de Bijbel het zwijgen oplegt of heeft opgelegd!
In Visie 29/30 las ik: “Steeds meer mensen concluderen dat je met de Bijbel alle kanten op kunt en daar dus niet zoveel aan hebt”. Tja, dat is het gevolg van al die verschillende uitleggingen, een ongeloofwaardige Bijbel. Dat gevoel ken ik van 15 jaar terug.
In Visie 37 staat een interview met Tony en Bart Campelo. Daarin vertelt zoon Bart dat hij niet meer kan geloven in het hiernamaals en dat zijn geloof gestorven is aan gebeden zonder antwoord. Als ik dat lees dan vraag ik mij af hoe alles zou zijn gegaan als wij, gelovigen uit de volkeren, onze plaats en verantwoordelijkheid goed begrepen hadden. Zou er dan ook zo veel verwarring en teleurstelling zijn geweest?
Maar het is niet zo gegaan. En natuurlijk schiet ik als christen te kort. Moet ik niet veel meer bidden? Moet ik niet meer over Christus praten? En zo ja, hoe dan? Ik heb veel gehad aan een preek met nagesprek, op 22 oktober waarin o.a. Openbaring 14: 7 aangehaald werd. Ik mag het 'eeuwig evangelie' uitdragen. Ik mag God als Schepper eren. Als mensen daar positief op reageren kan ik er verder op ingaan. Zo niet, dan mag ik het loslaten en overgeven aan God. Ik zie dat als een uitdaging voor dit nieuwe jaar!
Openbaring 14: 6, 7 6 En ik zag een andere engel, die hoog aan de hemel vloog. En hij had het eeuwige Evangelie, om dat te verkondigen aan hen die op de aarde wonen, en aan elke natie, stam, taal en volk. 7 En hij zei met een luide stem: Vrees God en geef Hem eer, want het uur van Zijn oordeel is gekomen. En aanbid Hem Die de hemel, de aarde, de zee en de waterbronnen gemaakt heeft.
6 opmerkingen:
Dank je wel voor deze herkenbare blog! Ik lees ook de nieuwsbrief van Dirk. Haal er toch wel heel wat dingen uit die mij bemoedigen. Die uitdaging van jou, is ook mijn uitdaging. Ik hoop veel van jou te leren dit jaar! Wees niet stil qua bloggen please :-)
Zolang ik het kan doen wil ik heel graag doorgaan met bloggen. En het is bemoedigend om te lezen dat jij er iets aan hebt en dat het herkenbaar is. Ik haal ook absoluut veel mooie dingen uit de nieuwsbrief van Dirk en het zet mij bovendien aan het denken. Maar er zijn dus ook wat onderwerpen waar ik anders over denk en dat kan ik dan duidelijk maken in mijn eigen blog, omdat ik het belangrijk vind dat daar over nagedacht wordt.
John 18:37:Jesus answered ... I have been born for this, and for this I have come into the world, that I might bear witness to the truth. Every one that is of the truth hears my voice.
Happy New Year
Thank you David, for this beautiful and truthful text.
Mooie uitdaging:). Ik hoop ook stiekem altijd dat mensen zich door Zijn prachtige Schepping bewust zullen worden van een Maker. En dat daar dan hun allereerste geloof in Hem zal ontkiemen!
De natuur is zo bijzonder en wonderlijk. Het is voor mij niet te geloven dat dit 'toevallig' allemaal zo tot stand is gekomen. Als ik me soms wel eens afvraag of het allemaal wel waar kan zijn wat er in de Bijbel staat dan denk ik aan de natuur en weet ik weer dat er een Schepper moet zijn.
Een reactie posten