Gezegend nieuwjaar.

Wat is dit jaar snel voorbij gegaan. Ik mag jullie alweer een gezegend nieuwjaar toe wensen.

Maar goed dat ik verder niet weet wat mij boven het hoofd hangt.
Als ik terugkijk op dit jaar lijken donker wolken zich samen te pakken. Er zijn terroristische aanslagen geweest, die ook zomaar in Nederland kunnen plaatsvinden.
Al die vluchtelingen, komt dat wel goed? 
Er worden regelmatig christenen, maar ook anderen vervolgd of vermoord. 
En Israël? Wat staat hen nog te wachten? 
Dan is er het milieu wat gered moet worden. Gaat dat lukken? Alhoewel ik op de site van Elsevier las dat de klimaat problemen betrekkelijk zijn. Ze worden regelmatig aangedikt omdat sommigen daar baat bij hebben. 
En dan het christendom. Velen menen dat we in de eindtijd leven en dat de opname ieder moment, misschien wel dit jaar, kan plaatsvinden. Wat zal het doen het met het persoonlijke geloof als dit weer niet gebeurt?
En de roep om één te zijn? Hoe lastig is dit?
Er zijn mensen die gaan twijfelen aan het bestaan van God, zoals Ds. Bram Beute. Ik ken hem niet, maar las erover in de CV Koers nr. 55. Hij heeft een boek geschreven: ‘Ik geloof, geloof ik’. In het laatste hoofdstuk geeft Beute vijftien positieve redenen waarom hij toch gelooft. Twijfelen is mij niet helemaal vreemd. Ook ik denk wel eens 'stel dat het allemaal niet zo is'. Gelukkig is het maar even een gedachte.

Kan ik iedereen ondanks de ellende in de wereld toch een gezegend nieuwjaar toewensen?
Ja, ik vind van wel. In al die onrust mag ik, mogen wij, innerlijke vrede ervaren. Bovendien heb ik hoop. God is in Christus mijn/onze hoop.

Kol.1: 27 Aan hen heeft God willen bekendmaken wat de rijkdom is van de heerlijkheid van dit geheimenis onder de heidenen: Christus onder u, de hoop op de heerlijkheid.

Maar er zijn er ook regelmatig positieve dingen te melden. Moslims die tot bekering komen, zoals ik las in de nieuwsbrief van Dirk van Genderen.
En uiteindelijk zal Christus komen. Als Koning om de aarde rechtvaardig te regeren en vrede te brengen.