Dankbaarheid en verwondering.
Vorig jaar waren wij 45 jaar getrouwd. Wij hebben een bijzondere trouwdatum; 14-7-77 maar daar was ik mij toen niet van bewust. Van die 45 jaar ben ik 43 jaar onderweg met Christus. Die verandering gaf wel enige deining in ons huwelijk. Mijn man deelde deze stap niet met mij. Maar ondanks alle verschillen zijn wij nog steeds bij elkaar. Nu zou ik kunnen zeggen dat God mij de genade heeft gegeven om bij elkaar te blijven. Maar zo zie ik het niet. Het is eerder andersom. Mijn man ontving, kreeg of had de kracht om bij mij te blijven. Hij heeft altijd gezegd dat hij in de kerk een belofte heeft gedaan en die niet wil verbreken.
Ik heb rare 'christelijke' bokken sprongen gemaakt. Dat waren zaken die ik achteraf anders had moeten doen en liever nog had willen overslaan. Maar ja, ik moest door schade en schande mijn weg leren gaan. Dus reden genoeg om dankbaar dit nieuwe jaar tegemoet te zien. Omdat ik veel mijn eigen 'christelijke' weg ben gegaan, heb ik daar langzaamaan verandering in aangebracht. Ik kom minder vaak in de samen komsten. Daar voel ik mij soms schuldig om. Ooit is mij gezegd om de samenkomsten niet te verzuimen. Wat heeft dat een benauwd gevoel gegeven. Dat wil ik van mij af gooien. Er zijn er nu de online activiteiten die ik al dan niet kan volgen. Ik schrijf graag de stukjes voor het gemeente blad, die ik dan daarna hier plaats en zo is er de laatste jaren meer rust gekomen. Ik bezoek nu ruim 20 jaar de samenkomsten bij 'Uitzicht' en weet mij verbonden met hen en anderen in het Ene Lichaam van Christus. De tijd die ons op aarde nog gegeven wordt wil ik graag meer samen met mijn man, ons gezin, familie, gezamenlijke vrienden en in de natuur doorbrengen.
De natuur is erg belangrijk voor mij geworden en dat deel ik steeds meer met mijn man. Ik geniet van de rust en de natuurlijke geluiden. Soms kan ik vol verwondering ergens zitten. De schepping spreekt! Romeinen 1: 20 Want de dingen van Hem die onzichtbaar zijn, worden sinds de schepping van de wereld uit Zijn werken gekend en doorzien, namelijk én Zijn eeuwige kracht én Zijn Goddelijkheid,
Psalm 50: 10, 11 10 want al de wilde dieren in het woud zijn van Mij, de dieren op duizend bergen. 11 Ik ken alle vogels van de bergen, het wild van het veld is bij Mij.
Dit zijn mooie verzen. Ik mag vol dankbaarheid en verwondering genieten van dat wat van God is.
Zie voor de natuur mijn YouTube kanaal en Instagram.
Zit je in dezelfde situatie en heb je vragen over dit blog, stuur gerust een bericht via het contactformulier.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten