Wolken.

Wolken. 

Als kind kon ik genieten van mooie wolken aan de hemel. Dan dacht ik dat de Here Jezus jarig was. Wat ik op dat moment niet besefte was dat Christus met Zijn hemelvaart inderdaad iets met een wolk te maken had: Handelingen 1: 9 En nadat Hij dit gezegd had, werd Hij opgenomen terwijl zij het zagen, en een wolk onttrok Hem aan hun ogen.

Bovendien zal hij op dezelfde manier terugkomen: Handelingen 1: 11b Deze Jezus, Die van u opgenomen is naar de hemel, zal op dezelfde wijze terugkomen als u Hem naar de hemel hebt zien gaan.

De Bijbel zegt nog meer over wolken. Zo lees ik in: Genesis 9: 12 -14, 16 12 En God zei: Dit is het teken van het verbond dat Ik geef tussen Mij en u, en alle levende wezens die bij u zijn, alle generaties door tot in eeuwigheid: 13 Mijn boog heb Ik in de wolken gegeven; die zal dienen als teken van het verbond tussen Mij en de aarde. 14 Het zal gebeuren, als Ik wolken boven de aarde breng en de boog in de wolken gezien wordt, 15 dat Ik aan Mijn verbond zal denken, dat er is tussen Mij en u en alle levende wezens van alle vlees. Het water zal niet meer tot een vloed worden om alle vlees te gronde te richten. 16 Als deze boog in de wolken is, zal Ik hem zien, en denken aan het eeuwig verbond tussen God en alle levende wezens van alle vlees dat op de aarde is.  

Sinds kort neem deel aan het project van Jan Heijnen om de Bijbel in twee jaar te lezen. Jan stuurt het aan door middel van een dagelijkse mail waarin hij, dwars door al de geschiedenissen heen, ons blijft bepalen bij het plan van God.

En zo las ik ook Genesis 9. Natuurlijk is het heel bekend tekstgedeelte. Als ik een regenboog zie dan denk ik aan deze teksten, maar altijd vanuit mezelf. Toen ik het gedeelte vanmorgen (13-5) las viel mij op dat God deze boog ook ziet. De volgende keer mag ik beseffen dat God en ik samen naar de regenboog kijken. Dat ervaar ik als een dimensie meer. Want soms heb ik het gevoel dat God heel ver weg staat van alles wat er om mij/ons heen gebeurd. Maar ik mag weten dat ook al lijken donkere wolken zich boven deze wereld samen te pakken, God alles in Zijn hand heeft.

Ik sluit dit stukje af met een pinkstergedicht, persoonlijk voor ons in deze tijd: Gezien, geliefd en gekend, geschreven in 2021 door Ronald Lammers.

Nu mag je zijn wie je bent; een mens zoals je bent bedoeld. Die in alles wat je van binnen voelt, wordt gezien, geliefd, gekend.

Geen verleden hoeft je meer te hinderen. Vandaag mag je nieuw zijn, mooi. En dansen tussen spelende kinderen. Niet meer zo verloren en gekooid.

Nu hoef je niet bang te zijn. Je hart werd verbonden met God. Die Zijn Geest in je heeft uitgestort. Tot genezing van al je zielenpijn.

De toekomst gaat verder dan de nacht. De nieuwe morgen is in zicht. Je mag genieten van een nieuwe kracht. Waarin het kwade voor de liefde zwicht.

Nu mag je zijn wie je bent. Een mens vervuld met Gods Geest. Vrij, onbevangen, onbevreesd. Voor altijd gezien, geliefd, gekend.

Ik wens jullie gezegende en gezellige pinksterdagen.