Efeze 3
Met veel plezier heb ik gewerkt aan de studie over Efeze 3. Het is een uitdaging om eerst te kijken wat ik zelf van deze verzen begrijp en dat op te schrijven. Daarna kijk ik of er nog aanvullingen te voorschijn komen uit de lectuur die ik gebruik. Meestal is dat wel zo.
Eén vers wil ik hier uitwerken.
Ef.3: 2 als u tenminste gehoord hebt van de uitdeling van de genade van God die aan mij gegeven is ten behoeve van u,
Wonderlijk dat hier de vraag staat of ik 'gehoord' heb van de uitdeling (grontekst; oikonomia = bedeling, uitdeling, rentmeesterschap) van de genade van God. Ik zou me eerder afvragen of ik het 'geloofd' heb. Geloven is trouwens hetzelfde als vertrouwen. 'Geloven' heeft bij mij een bepaalde lading gekregen. In sommige groeperingen is 'geloof' essentieel voor het ontvangen van bijvoorbeeld genezingen of gaven van de geest. Geen geloof, geen genezing of gave. Maar mijn geloof schiet altijd tekort. In Markus 9: 24 wordt dit zo mooi weergegeven:
Mark.4: 24 En meteen riep de vader van het kind onder tranen: Ik geloof, Heere! Kom mijn ongeloof te hulp.
Paulus
vraagt hier of ik gehoord heb van de uitdeling van de genade. Paulus
is de rentmeester van deze uitdeling van genade. Paulus schrijft in
vers 7 en 8 over de genade die hem gegeven is. Maar de genade is ook
aan mij en ons gegeven. Genade is in het Grieks 'charis' en het
betekent; gratie ontvangen. Ik ontvang, zonder dat ik er iets voor
hoef te doen. En dat is wat God gedaan heeft. God heeft Christus
gegeven en Hij is voor mijn zonden en de zonde van Eva en Adam, de
erf zonde, aan het kruis gestorven. In deze wereld ervaar ik nog de
gevolgen van deze zonde, maar voor de eeuwigheid is dit probleem
opgelost door 'genade', op grond van het geloof van Christus. Maar de genade in de Efeze brief gaat nog
veel verder. Het is overweldigend wat ik allemaal IN Christus heb ontvangen.
Hebben wij dit gehoord?
Met veel plezier heb ik gewerkt aan de studie over Efeze 3. Het is een uitdaging om eerst te kijken wat ik zelf van deze verzen begrijp en dat op te schrijven. Daarna kijk ik of er nog aanvullingen te voorschijn komen uit de lectuur die ik gebruik. Meestal is dat wel zo.
Eén vers wil ik hier uitwerken.
Ef.3: 2 als u tenminste gehoord hebt van de uitdeling van de genade van God die aan mij gegeven is ten behoeve van u,
Wonderlijk dat hier de vraag staat of ik 'gehoord' heb van de uitdeling (grontekst; oikonomia = bedeling, uitdeling, rentmeesterschap) van de genade van God. Ik zou me eerder afvragen of ik het 'geloofd' heb. Geloven is trouwens hetzelfde als vertrouwen. 'Geloven' heeft bij mij een bepaalde lading gekregen. In sommige groeperingen is 'geloof' essentieel voor het ontvangen van bijvoorbeeld genezingen of gaven van de geest. Geen geloof, geen genezing of gave. Maar mijn geloof schiet altijd tekort. In Markus 9: 24 wordt dit zo mooi weergegeven:
Mark.4: 24 En meteen riep de vader van het kind onder tranen: Ik geloof, Heere! Kom mijn ongeloof te hulp.
Hebben wij dit gehoord?
4 opmerkingen:
Ik heb het wel gehoord, maar er zijn vast nog velen die het niet hebben gehoord? Ook in Nederland... Ook al denken we zo vaak dat iedereen hier Zijn geweldig genade-verhaal wel kent. Denk je ook niet? Of betekent het woordje horen in deze Bijbeltekst eerder zoiets als: willen horen (en aannemen)?
Leuk dat je hebt gereageerd. Ik denk ook dat velen het 'genade' verhaal niet hebben gehoord. Maar het kan ook zijn dat ze het verhaal niet kunnen horen door verkeerd uitgelegde Bijbelteksten. Dat komt voor in bepaalde gemeenten. En er komt zeker ook een element van aannemen, er op vertrouwen, bij kijken. Dan zegt Efeze 2: 10 dat geloof niet uit ons is, maar een gave van God is. Hoe dat precies werkt, dat weet ik niet. Ik weet wel dat ik heel lang, als kind en ook daarna wist van het bestaan van de Here Jezus. Ik wist ook dat ik met mijn mond dingen kon zeggen, maar dat mijn hart er niet bij betrokken was, zoals in Mattheüs 15: 8 staat. Ik was zoekend en door te luisteren naar 'het evangelie', waar ik maar weinig van begreep, en daarna toch maar te gaan bidden kwam de geloofsgave van God in mijn hart. Zo moet het ongeveer gegaan zijn. En daarna is het kennen van Christus gegroeid, met veel vallen en opstaan. Maar hoe het ook zij, de genade is er voor iedereen.
Mooi, die laatste zinnen van je blog!
Dank je.
Een reactie posten