Efeze
4: 1 – 32
De studie over Efeze 4 is klaar. Ik deel deze hier met jullie.
Tot nu toe werden in de Efeze brief allerlei geestelijke zegeningen door Paulus beschreven. Zegeningen die boven zijn en die ik mag zoeken. In Efeze 4 wordt Paulus praktischer. Hij roept mij op om te wandelen.
1 Zo roep ik, de gevangene in de Heere, u op tot een wandel die de roeping waarmee u geroepen bent, waardig is, 2 in alle nederigheid en zachtmoedigheid, met geduld, door elkaar in liefde te verdragen,
Paulus roept mij op tot een wandel, die waardig is aan de roeping waarmee ik geroepen ben. Die roeping bestaat uit in nederigheid, zachtmoedigheid, geduld en liefde elkaar te verdragen. Ik kan hier de conclusie uit trekken dat mijn mede gelovigen niet altijd leuk voor mij zijn.
Hierna noemt Paulus een aantal zaken op die deze waardigheid onderstrepen. Vanaf vers 17 wordt die opsomming negatief. Wat hoort niet bij een waardige wandel.
In vers 23 en 24 schrijft Paulus over vernieuwd worden in mijn denken en de nieuwe mens.
Daarna volgen er nog zeven vermanende verzen. Het hoofdstuk wordt afgesloten met vers 32.
32 maar wees ten opzichte van elkaar vriendelijk en barmhartig, en vergeef elkaar, zoals ook God in Christus u vergeven heeft.
De cirkel is rond. Het begon waarmee het eindigt. God wil dat ik lief, aardig en vergevingsgezind ben voor mijn mede gelovigen en waarschijnlijk ook voor niet gelovigen. En als ik beweer in Christus te zijn dan zou dit een vanzelfsprekendheid mogen zijn. Maar ik weet dat het soms niet lukt. En dan mag ik er van uit gaan dat andere gelovigen deze teksten op dat moment wel kunnen toepassen.
De studie over Efeze 4 is klaar. Ik deel deze hier met jullie.
Tot nu toe werden in de Efeze brief allerlei geestelijke zegeningen door Paulus beschreven. Zegeningen die boven zijn en die ik mag zoeken. In Efeze 4 wordt Paulus praktischer. Hij roept mij op om te wandelen.
1 Zo roep ik, de gevangene in de Heere, u op tot een wandel die de roeping waarmee u geroepen bent, waardig is, 2 in alle nederigheid en zachtmoedigheid, met geduld, door elkaar in liefde te verdragen,
Paulus roept mij op tot een wandel, die waardig is aan de roeping waarmee ik geroepen ben. Die roeping bestaat uit in nederigheid, zachtmoedigheid, geduld en liefde elkaar te verdragen. Ik kan hier de conclusie uit trekken dat mijn mede gelovigen niet altijd leuk voor mij zijn.
Hierna noemt Paulus een aantal zaken op die deze waardigheid onderstrepen. Vanaf vers 17 wordt die opsomming negatief. Wat hoort niet bij een waardige wandel.
In vers 23 en 24 schrijft Paulus over vernieuwd worden in mijn denken en de nieuwe mens.
Daarna volgen er nog zeven vermanende verzen. Het hoofdstuk wordt afgesloten met vers 32.
32 maar wees ten opzichte van elkaar vriendelijk en barmhartig, en vergeef elkaar, zoals ook God in Christus u vergeven heeft.
De cirkel is rond. Het begon waarmee het eindigt. God wil dat ik lief, aardig en vergevingsgezind ben voor mijn mede gelovigen en waarschijnlijk ook voor niet gelovigen. En als ik beweer in Christus te zijn dan zou dit een vanzelfsprekendheid mogen zijn. Maar ik weet dat het soms niet lukt. En dan mag ik er van uit gaan dat andere gelovigen deze teksten op dat moment wel kunnen toepassen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten