Welk evangelie brengen wij?

Welk evangelie brengen wij in deze huidige tijd?

Er wordt in de Bijbel over verschillende evangeliën geschreven.

Ik vind in Mattheüs 4:23, Markus 1:14  Lukas 8:1  en Handelingen 8:12  het evangelie van het Koninkrijk van God.

Handelingen 20:24 spreekt van het evangelie der genade Gods.

1Thessalonicenzen 2:8, 9: noemt het evangelie van God.

Romeinen 1:9 heeft het over het evangelie van Zijn Zoon.

In 2 Corinthe 4:4 lees ik van het evangelie der heerlijkheid van Christus

In Efeze 1:13 staat: In Welken ook gij zijt, nadat gij het woord der waarheid, namelijk het evangelie uwer zaligheid gehoord hebt;

Efeze 6:15  En de voeten geschoeid hebbende met bereidheid van het evangelie des vredes;

Welke boodschap brengen wij in deze wereld.

Op het CIP waren de afgelopen periode 2 stukjes en de daarbij behorende discussies te lezen. Vaak vindt men dat als het evangelie gepredikt wordt er tegelijker tijd gewaarschuwd moet worden voor “de hel”. Zie hier en hier.

In mijn bericht “Tussen Pasen en Pinksteren” heb ik geschreven over de zendingsopdracht van de discipelen. Deze opdracht staat beschreven in Mattheüs, Markus, Lukas en Handelingen. Hierboven zie ik dat het in die Evangeliën gaat om het nabij gekomen Koninkrijk van God en dat dus het evangelie van het Koninkrijk wordt gepredikt. Inherent aan deze boodschap is de waarschuwing van de gehenna. De brieven die tijdens Handelingen zijn geschreven gaan over hetzelfde onderwerp. Dit kun je vinden in deel 1 van mijn studie: “De toekomst van de mens”.

Na Handelingen wordt er een ander evangelie gepredikt. Het gaat dan om het behoud van Joden en heidenen die samen één lichaam vormen, het Lichaam van Christus. Het gaat om de brieven van Paulus die hij schreef in zijn gevangenschap in Rome. Hierover gaat deel 5 van mijn studie: “De toekomst van de mens”. In deze brieven wordt de boodschap van vrede gebracht en van verlossing die wij reeds hebben ontvangen, zo lees ik in Efeze 1: 3-8. Deze boodschap mogen wij aannemen. En ik lees in deze brieven geen waarschuwing over de gehenna. Net zoals ik in het Johannes evangelie, het evangelie gericht aan de wereld (kosmos), geen waarschuwing lees over de gehenna.

Wel wordt er in Johannes 5: 24 en 28 gesproken over verdoemenis ( in de SV en HSV) en oordeel in de NBG vertaling. Maar dit is geen veroordeling tot een eeuwige hel, maar een veroordeling tot een leven buiten het Koninkrijk in het 1000 jarig rijk. Lees voor een uitgebreide uitleg over dit oordeel de diverse delen van de studie “De toekomst van de Mens” op dit blog.

Persoonlijk kan ik niet meer over “de hel” praten nu ik weet heb van bovenstaande uitleg. Ik heb er wel over gesproken voor ik deze onderwerpen had bestudeerd. Ik vond het naar om er over te praten. Natuurlijk gaat het niet om mijn gevoel, maar om wat “waar” is. Maar gelukkig is het ook niet nodig om over “de hel” te spreken. Ik mag vrijmoedig over de genade van God spreken in Christus. En dat geeft al genoeg verzet. Als mensen mij zouden vragen waar ze na hun dood heen gaan, als ze niet geloofd hebben in Christus, dan zal ik hen antwoorden dat zij sterven. Maar dat er voor hen ook een opstanding is, al is dat ten oordeel. Wanneer de ongelovige opstaat ten oordeel heeft hij/zij geen deel aan de zegeningen van het Koninkrijk. Wel geloof ik dat hij/zij de boodschap van bekering en het evangelie van het Koninkrijk te horen krijgen. Ik weet het niet helemaal zeker maar hoop op een hernieuwde kans. Waar ik dit op baseer? Wel wat heeft een opstanding anders voor zin? En het zal heus geen pretje zijn om op te staan ten oordeel. Tijdens het 1000 jarig rijk zal Christus de heidenen hoeden met een ijzeren staf lees ik in Openbaringen 2: 27. Tijdens het 1000 jarig rijk is het allemaal nog geen koek en ei. Dus een reden te meer om in deze tijd Christus aan te nemen. Bovendien baseer ik de tweede kans op Gods omgang met het volk Israël. Hoeveel kansen hebben zij wel niet gekregen? Dat is een studie waard en mogelijk maak ik die nog eens.   

  
In het boek geschreven door  Andries Knevel: "Is het waar?" staat op blz. 247 dat C.S. Lewis in de laatste jaren van zijn leven tot het kamp van de annihilisten behoorde. Hoewel hij eerder over "de hel" schreef: "Er is geen leerstuk, dat ik, als ik kon, liever uit het christendom zou willen verwijderen".