Er is hoop!

Er is hoop!

Vanaf half september tot half oktober was het bronsttijd voor de herten op de Veluwe. Ik heb daarvan genoten. Soms zat ik ergens te wachten op hetgeen er gebeuren ging en luisterde ik naar het burlen van de herten. Ik ben onder de indruk van dit gedrag van de dieren. En dan bedenk ik hoe mooi het is dat God dit zo in hun aard heeft geprogrammeerd.

En dat is natuurlijk niet het enige wat God gegeven heeft. Op zo'n moment vraag ik mij af of God daar nu Zelf ook van geniet, van Zijn schepping. Onwillekeurig komen dan ook de gedachten aan de teloorgang in de natuur. De mens die alleen maar winst wil en alles moet daar voor wijken. Ik las in Deuteronomium over de vervloekingen die God zou brengen over het volk Israël wanneer zij ongehoorzaam zouden worden. En dat God zich dan terugtrekt. Deuteronomium 31: 18 Ik zal Mijn aangezicht op die dag zeker verbergen, vanwege al het kwaad dat het gedaan heeft, want het heeft zich tot andere goden gekeerd.

Het voelt soms alsof God ook in deze tijd Zijn aangezicht heeft verborgen. Toch zou het zomaar kunnen dat misschien juist in deze tijd Gods stem spreekt. We weten dat deze dingen moeten gebeuren om mensen weer terug te krijgen in de positie waarin ze/wij horen!

Ik ontmoet meerdere natuurliefhebbers tijdens mijn tochten. We praten met elkaar en ik hoor de zorgen die er over deze tijd zijn. Vanmorgen (10-10) las ik dat er raket aanvallen zijn o.a. Kyiv zijn.

Als ik zo in de natuur ben is al het gedruis in de wereld even ver weg. Maar het is er zeker wel. Laten we maar doen zoals het beschreven staat in Psalm 42: 2. Niet alleen voor onszelf, maar ook voor deze wereld met zijn bewoners. 

 

Wat een voorrecht dat we mogen weten dat de Here Jezus is gekomen en om te bemiddelen tussen God en mensen.

Er is hoop.