Pagina's

zondag 14 december 2014

Kerst

Kerst

Vanaf dit blog wil ik jullie gezellige kerstdagen en een gezegend nieuwjaar toe wensen.



Deze kerststal heeft onze kleinzoon vorig jaar gemaakt, toen hij bij ons logeerde.

Het kerstverhaal spreekt mensen aan. En dat is mooi. Ik hoor zelfs van mensen die verder nooit naar de kerk gaan, dat zij dit met kerst wel doen. Dan horen zij van de geboorte van de Here Jezus Christus. En zij genieten, dat neem ik tenminste maar aan, van de sfeer en alles wat er in zo'n dienst wordt gedaan. Ik ken kerst ook als gezellig en sfeervol met de kaarsjes die branden.

Maar ik vind nergens in de Bijbel dat we de geboorte van Christus moeten vieren. Hoe komt het dan dat we het wel menen te moeten doen?

Op Wikipedia lees ik: 

“De Germanen vierden rond Midwinter (21 december) reeds midwinter of joelfeesten (winterzonnewende) waarbij het boze werd verjaagd en het licht werd begroet. In de Scandinavische talen heet Kerstmis tot op vandaag jul.
In de vierde eeuw zorgden keizer Constantijn de Grote en de bisschoppen van de uit vervolging bevrijde vroege Kerk ervoor dat Kerstmis op 25 december zou worden gevierd. Op deze datum werd rond de Middellandse Zee tot dan toe de zonnegod vereerd. Omdat Jezus het Licht van de Wereld genoemd werd, zou Constantijn I - volgens bepaalde auteurs hebben besloten dat de geboorte van Christus op deze dag gevierd zou moeten worden. Bovendien waren de dagen rond 25 december reeds de vrije feestdagen der saturnaliën. De saturnaliën  was de naam die de Romeinen gaven aan de feestdag op de zonnewende van 21 december ieder jaar.”

Als ik dit lees dan zie ik dat het voortkomt uit een bron, buiten de Bijbel om. Bij mij rijst nu de vraag: Hoe ziet God naar ons als wij dit feest vieren?

Natuurlijk kun je dit feest met zijn vrije dagen gebruiken om te evangeliseren. En ik zie op internet dat dit ook veel gedaan wordt. De boodschap van de geboorte van de Messias wordt verkondigt. En ik kan alleen maar bidden dat mensen de vrede vinden in Christus. Vrede op aarde begint met vrede in jezelf.

Ik wil voor niemand bepalen hoe hij/zij kerst zouden moeten vieren. Alle versierselen, het zijn dode dingen, zie 1 Korinthe 8: 1- 4. Ik moet ook denken aan Paulus die het evangelie verkondigde in Handelingen 17: 22 – 24 in Athéne. Als aanleiding voor zijn boodschap gebruikt hij de Areópagus waar hij een altaar vindt, te midden van allerlei altaren aan de afgoden, aan de onbekende God.

Op CIP stuitte ik op een intervieuw met Wietse van der Hoek, voorganger in de Arnhemse baptistengemeente Ontmoeting, met bijbehorende discussie.


3 opmerkingen:

  1. Ik wil de Messias elke dag wel prijzen en aan Hem denken. Had ik maar wat meer in me, leefde ik maar nog dichterbij. Het maakt mijn niet uit dat ze er een aparte dag voor hebben gemaakt in december. Als je het maar niet als Zijn verjaardag viert.

    Mooie blog om over na te denken. Enne ... mooie kerststal hoor ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dat is een mooi verlangen van je Ariëlla, om steeds dichterbij Christus te willen leven. Helaas zijn we nu nog verbonden met het aardse. Maar eens zal je wens volledig in vervulling gaan. Dan zullen we bij Hem zijn, als Zijn Lichaam waarvan Hij het Hoofd is.

      Verwijderen
    2. Dank je wel! En ook voor de reactie op mij blog vandaag. Ik denk ook niet dat wij een Pniël-worsteling nodig hebben om genade te vinden. Maar ik verlang wel naar een klein Pniël ( spreken met Hem, gelovig zien op Hem) Een Godsontmoeting. Steeds opnieuw.

      Verwijderen