Pasen.
Over drie
weken is
het Pasen. Pasen is
vroeg dit jaar.
Dat heeft te maken met de eerste
zondag, die na de eerste volle maan in de lente valt, zo las ik op deze site. Dit is vastgesteld in de achtste eeuw na Chr. Het is gebaseerd op een
voorstel van
het Concilie van Nicea, uit het jaar 325.
In
de Bijbel lees ik niet dat het vieren van het Pascha te maken heeft
met de eerste volle maan in de lente.
Wel
lees ik in Ezechiël 45: 17 dat brand, graan en plengoffers op nieuwe
maansdagen geofferd
werden. In de SV staat in dit vers 'nieuwe
maanden'
i.p.v. 'nieuwe
maansdagen'.
Maar de NBG, de NBV en de HSV hebben hier nieuwe maansdagen. In de
Naardense Bijbel staat:
Ez.45:
17
en op de verhevene ligt de plicht van de opgangsgaven, de broodgift
en het plengoffer, bij de feesten, de nieuwemanen en op de sabbatten,
bij alle samenkomsten van het huis Israël; hij moet de ontzondiging
en de broodgift, de opgangsgave en de vredesgaven klaarmaken om
verzoening te vragen voor het huis Israël!
(Naardense
Bijbel)
Ez.45:
17
En het zal den vorst opleggen te offeren de brandofferen, en het
spijsoffer, en het drankoffer, op de feesten, en op de nieuwe
maanden, en op de sabbatten, op alle gezette hoogtijden van het huis
Israëls;
hij zal het zondoffer, en het spijsoffer, en het brandoffer, en de
dankofferen doen, om verzoening te doen voor het huis Israëls.
(SV)
De
Joden vierden
hun Pascha
op
de veertiende van de maand Nisan. Dit staat in Ezechiël
45 vers 21. In
Exodus 12: 6 lees ik dat zij hun lam moesten slachten tussen twee
avonden in. Dit was dus de avond van de 14e
op de 15e
Nisan.
Ez.21:
17
In de eerste maand, op den veertienden
dag der maand, zal ulieden het pascha
zijn; een feest van zeven dagen, ongezuurde broden zal men eten.
(SV)
Exodus
12: 6
En gij zult het in bewaring hebben tot den veertienden
dag dezer maand; en de ganse gemeente der vergadering van Israël
zal het slachten tussen twee avonden.
(SV)
Op
de 15e
dag van de maand Nisan werd de Here Jezus gekruisigd:
“Uit
deze informatie kunnen we met zekerheid afleiden, dat Jezus
gekruisigd is op de dag nadat het Pesach-offer gebracht werd, dus op
de 15e
dag van de maand Nisan.”
Op zie ik dat de
maand Nisan de eerste maand van de Joodse kalender is
en deze maand valt
ongeveer samen met onze maanden maart of april.
Natuurlijk
is het goed om eens
per jaar te
overdenken dat de Here Jezus moest sterven en is opgestaan. En omdat
dit is gebeurd kan
ik
nu aanspraak maken op Christus onder ons, de hoop op heerlijkheid
zoals ik
lees
in:
Kol.1:
27 Aan
hen heeft God willen bekendmaken wat de rijkdom is van de
heerlijkheid van dit geheimenis onder de heidenen: Christus onder
u, de
hoop op de heerlijkheid.
(HSV)
Op deze site las ik: “Volgens
dr. Scofield houdt zij zowel de gedachte van 'redding'
of 'bevrijding'
in, als die van 'beveiliging',
'bescherming',
'genezing'
en 'welzijn'.
Alles wat tot de behoudenis leidt, of er uit volgt, ligt er in
besloten: rechtvaardiging,
verlossing, verzoening, toerekening, kwijtschelding, heiliging, en
verheerlijking".
Is
het voldoende om één keer per jaar aan mijn genezing en
rechtvaardiging te denken? Het heeft Christus zoveel gekost en
mij/ons zoveel gebracht dat ik er elke dag bij mag stilstaan
(alhoewel ik besef dat ik dit niet elke dag doe). Ik heb Pasen niet
nodig, maar Christus onder ons. Of (zoals het Nederlands
Bijbelgenootschap aanvult) Christus in ons, de hoop der heerlijkheid.
Het
ontstaan van Pasen.
Ik
las in brochure 13 van Levend Water, geschreven door D van Zuijlekom,
op blz. 58: “Velen
weten niet
dat er in beginsel twee paasfeesten waren. De één is gebaseerd op
de joodse kalender t.a.v. het Pascha. Het andere feest is gebaseerd
op de Babylonische kalender t.a.v. Ishtar. Ishtar is Assyrisch voor
Astarte, één van de titels van de koningin des hemels, dit is
'Semiramis' die 40 dagen weende en niet at vanwege de dood van
Nimrod. De bisschop
van Rome nam in 515 dit heidense paasfeest over inclusief zijn
vastentijd en zijn carnaval.
Op
de ouwel, die de RKK gebruikt bij de eucharistie viering, zijn de
letters te lezen: I.S.H. Dat staat voor: Isis, Horus, Seb. Het
betekend: de Moeder, het Kind en de Vader der goden. Dit is de
Egyptische drie-eenheid, die in wezen de Babylonische drie-eenheid
is: Semiramis, Nimrod en Kusch. Zij worden in de Bijbel vereerd als
Astarte, Tammuz en Baäl.
Ook
het paasei is van Babylonische oorsprong en slaat op de fabel van
Semiramis, die zogenaamd als Venus, als Astarte, enz. in een ei uit
de hemel viel in de rivier de Eufraat. Komend zogenaamd uit de wereld
van voor de zondvloed om de wereld te redden.”
Ik
was brochure 13 aan het bestuderen in verband met mijn studie over de
laatste dagen van De Gemeente, Het Lichaam van Christus. Naar
aanleiding van alles wat ik gevonden heb vraag ik mij af of het Gods
wens is dat ik Pasen vier met het Lichaam van Christus. En wat laat
onderstaand vers mij zien?
Kol.2:
16 Laat dus niemand u veroordelen inzake eten of drinken, of
op het punt van een feestdag, een nieuwe maan of de sabbatten.
Zoals
ik al schreef geloof ik dat ik elke dag mag denken aan en danken voor
wat Christus voor mij gedaan heeft. Dat is de basis van 'het geloof'.
Zie
ook deze site.
