Worden als een kind.

Worden als een kind.

Ik hoor het regelmatig. Dat we mogen worden als een kind. Dat staat in:

Mattheüs 18: 1- 4 1 Op dat moment kwamen de leerlingen Jezus vragen: ‘Wie is eigenlijk de grootste in het koninkrijk van de hemel?’ 2 Hij riep een kind bij zich, zette het in hun midden neer 3 en zei: ‘Ik verzeker jullie: als je niet verandert en wordt als een kind, dan zul je het koninkrijk van de hemel zeker niet binnengaan. 4 Wie zichzelf vernedert en wordt als dit kind, die is de grootste in het koninkrijk van de hemel. 

Wat lezen de mensen hierin? Ik heb een paar gedachtes van internet geplukt:

De Here Jezus noemde God Zijn Vader en de Heer vertrouwde Zijn Vader.

Een kind is nog puur, ontvankelijk, open, eerlijk, onbezorgd en afhankelijk.

Een kind aanvaardt wat het niet begrijpt. Het pakt het mooiste cadeau.

Meestal wordt dit vers aangehaald als we een discussie hebben over de betekenis van Bijbel teksten. Ja, ik weet het. Ik kan nog wel eens moeilijk doen en alles willen uitpluizen. Dat vinden sommigen niet bij het gedrag van een kind horen. Maar klopt dit eigenlijk wel? Is het niet kinderlijk genoeg om zoveel mogelijk te willen weten? Hoe zit het met ons Grote Voorbeeld, de Here Jezus?

De Here Jezus kwam als baby op deze aarde. Dat gedenken wij aan het eind van deze maand. Alleen in het Lukas evangelie (was me nog nooit opgevallen) staat de geschiedenis van de Here Jezus als 12 jarig kind. Er staat in Lucas 2: 40, 47, 52 40 Het kind groeide op, werd sterk en was begiftigd met wijsheid; Gods genade rustte op hem. 47 Allen die hem hoorden stonden versteld van zijn inzicht en zijn antwoorden.  52 Jezus groeide verder op en zijn wijsheid nam nog toe. Hij kwam steeds meer in de gunst bij God en de mensen.

In de Bijbel groeit de Here Jezus erg snel. Zijn bedienig begint op 30 jarige leeftijd. Hij is dan volwassen. Worden wij ook niet geacht volwassen te worden?

1 Cor. 13: 11 Toen ik nog een kind was sprak ik als een kind, dacht ik als een kind, redeneerde ik als een kind. Nu ik volwassen ben heb ik al het kinderlijke achter me gelaten. 

Efeze 4: 13, 14 13 totdat wij allen samen door ons geloof en door onze kennis van de Zoon van God een eenheid vormen, de eenheid van de volmaakte mens, van de tot volle wasdom gekomen volheid van Christus. 14 Dan zijn we geen onmondige kinderen meer die stuurloos ronddobberen en met elke wind meewaaien, met wat er maar verkondigd wordt door mensen die tot alles in staat zijn wanneer ze anderen listig en doortrapt op een dwaalspoor willen brengen

 

Gelukkig, ik mag onderzoeken, dat doen kinderen trouwens ook. Ik 'moet' zelfs onderzoeken, om niet als een kind heen en weer te worden geslingerd. Ja, het kind zijn heeft ook nadelen.

Dan ga ik nu vertellen wat ik in Mattheüs 18: 3 lees. Deze tekst heeft te maken met bekeren, dat is eigenlijk omkeren. En met vernederen zegt vers 4. Het lijkt een keuze. Daarna worden als een kind, dit is erkennen dat men Christus nodig heeft. Van de meeste de minste willen worden zegt vers 1. Dit was de voorwaarde om het Koninkrijk der hemelen binnen te gaan.

Is dit vers eigenlijk wel bedoeld voor mij? Nou nee, dit vers slaat direct op het volk Israël waar de Here Jezus Zijn bediening had en die Hij voortdurend opriep om zich te bekeren. Maar ook van de gelovige Joden werd verwacht dat zij zouden groeien. Hebr. 6: 1 Laten wij daarom het eerste onderwijs met betrekking tot Christus laten rusten, en doorgaan tot de volmaaktheid, zonder opnieuw het fundament te leggen van bekering van dode werken en van geloof in God,

Hier vond ik een leuk stukje.