Welkom op mijn blog.

Welkom op mijn blog. In 2014 ben ik begonnen met bloggen. Het maken van Bijbelstudies is voor mij belangrijk. Alleen horen en lezen beklijft niet. Het begrijpen gaat het beste door in het onderwerp te duiken en het op te schrijven. Ik besloot om het bestudeerde niet voor mezelf te houden maar te delen. De studies staan allemaal rechts op dit blog. Ze gaan over Bijbelse onderwerpen die mij aanspreken.

Verder probeer ik elke maand een blog te plaatsen. Zo'n stukje schrijf ik in eerste instantie voor het blad van de kerkelijke gemeenschap waar ik neer toe ga. Als het daar is verschenen deel ik het hier. Zo vang ik twee vliegen in één klap. De onderwerpen zijn uit Gods Woord, tijdschriften of gaan over persoonlijke gebeurtenissen en ervaringen. Ik nodig je uit om rond te snuffelen in mijn studies en je voordeel er mee te doen. Je mag ze gerust kopiëren of delen maar dan wel graag met vermelding van de bron. Succes met studeren. Het staat je vrij om te reageren.


maandag 28 juli 2014

Mohamed Al Kaddour


In het blad: “De nieuwe KOERS” no3 heb ik een artikel gelezen over Mohamed Al Kaddour.
Deze Syrische Islamistische arts is tot geloof gekomen door een visioen, nadat hij heftig is gemarteld en in een cel van één bij één meter. Zijn levensgeschiedenis maakt diepe indruk op mij en ik wil dit met jullie delen. Ik citeer:

Licht
Maar diezelfde nacht heeft Mohamed een bijzondere ervaring. "In mijn cel heb ik het uitgeschreeuwd van de pijn. Mijn lijf barstte uit elkaar. Op een gegeven moment heb ik de profeet Jezus aangeroepen. Ik had ooit weleens het verhaal gehoord dat hij was gekruisigd. Daar moest ik aan denken die nacht. Hoe heeft hij dat volgehouden? Die vraag hield me bezig. In mijn wanhoop heb ik het uitgeschreeuwd naar hem. Zoiets als: ik weet niet hoe u het volgehouden hebt aan het kruis, maar mij lukt het niet." Op dat moment begint er in de hoek van zijn cel een klein lichtpuntje op te gloeien dat steeds groter wordt. Mohamed maakt met zijn hand een klein bolletje en beweegt zijn handen steeds verder uit elkaar. "Het licht was zoals het schijnsel van de maan, het werd steeds groter en opeens stapte er een helder verlichte persoon mijn cel binnen. In het lichtschijnsel zag ik opeens mezelf liggen op de grond, ik zag dat ik nog onder het bloed zat van het laatste verhoor. De persoon straalde een en al vriendelijk licht uit. Op de een of andere manier drong het diep tot me door dat dit Jezus zelf was. Ik kan niet uitleggen hoe. Ik wist het gewoon. Langzaam boog hij zich voorover en raakte met zijn hand mijn kapotte oog aan. Hij vroeg me vervolgens om op te staan, maar mijn hele lijf deed pijn. Het lukte me niet. Toen strekte hij zijn arm naar mij uit en trok me overeind zodat ik op mijn voeten stond. 'Leven mijn kinderen nog?' vroeg ik. 'De beul had gezegd dat ze die ook zouden pakken.'"

Dan wordt Mohamed aan de hand mee genomen en krijgt een visioen. "Ik keek naar binnen in mijn eigen huis, en ik begroette mijn dochter van vijf. Ze omhelsde me, het volgende moment zat ze heel ontspannen televisie te kijken. Met de benen dwars over de stoelleuning." Mohamed doet het voor. Als hij maanden later na zijn vrijlating thuiskomt, zal hij haar tot zijn grote verbijstering in precies dezelfde houding aantreffen voor de televisie, met haar benen dwars over de stoelleuning. Op dat moment in de cel ervaart hij dit beeld als een enorme opluchting. Direct daarna wordt hij vanuit zijn kleine gevangeniscel meegevoerd naar een weids landschap, een vergezicht dat rust en vrede uitstraalt. Dan verdwijnt het licht, en wordt het weer donker in zijn cel. Maar iets van de vrede die hij heeft ervaren blijft. Mohamed vertelt dat hij vanaf die bijzondere nachtelijke ontmoeting niet langer fysiek wordt gemarteld. Hij is ervan overtuigd dat dit te maken heeft met de persoonlijke tussenkomst van Jezus zelf. "Dankzij Hem heb ik deze hel overleefd, daar ben ik zeker van."

Het hele verhaal kun je hier lezen.

Dit getuigenis las ik terwijl in deze wereld de ene na de andere ellende op de TV te zien is. Dat is de realiteit op dit moment. Deprimerend. En om maar niet te spreken van het enorme verdriet en de wanhoop van de mensen die het betreft. Toen las ik dit artikel. Ik werd er door bemoedigd. Ik heb het artikel verschillende keren gelezen. God kwam deze man nabij in zijn pijn. En Mohamed leerde zijn Heiland en Verlosser kennen op een wonderlijke manier.

Ik las ook op dat moment een artikel op het CIP
In de discussie, na dit artikel, las ik dat mensen gingen twijfelen aan de almacht van God. Ik begrijp dat wel. Toch vind ik ook dat deprimerend en verdrietig. En ik hoop dat, als je leest hoe de arts Mohamed Christus ontmoette en erdoor gered werd, dit ook voor jou een lichtpunt is in deze sombere wereld. 

Ik heb mijn visie over visioenen enigszins bij moeten stellen.
In de studie: “Doop met heilige geest’’ geef ik aan dat visioenen en profetieën te maken hebben met het volk Israël en in relatie met dit volk plaats vinden. Dit geloof ik nog steeds, maar om het getuigenis van Mohamed kan ik niet heen. 

zondag 6 juli 2014

Groeien in de gezonde leer.

Groeien in de gezonde leer.

Regelmatig krijg ik de vraag of de christengroep, waar ik heen ga, ook groeit. Blijkbaar is dit belangrijk. Op een site van een pinkstergemeente in Arnhem las ik dat er in 1958 naar schatting 12 miljoen pinkstergelovigen in de wereld waren. En in 1996 waren dat er 460 miljoen. Op de site stond verder dat er is een opmerkelijke groei aan de gang is en dat de Pinksterbeweging de snelst groeiende denominatie binnen het christendom is.
Deze 460 miljoen (en het zullen er nu in 2014 nog wel meer zijn) zijn alleen maar de “pinkster” christenen. Er zijn ook nog heel veel “gewone” christenen. Volgens het boekje “Vervolgd om Jezus’ wil” zijn er totaal 1,5 á 2 miljard christenen, pinksterchristenen inbegrepen, op deze wereld.

Ik moet bekennen dat onze christengroep niet erg hard groeit in aantal. Nu is groei betrekkelijk, want het schijnt dat pinkstergemeentes groeien omdat er mensen uit kerken over stappen naar deze groepen. En de kerken lopen dientengevolge leeg.

Ik vind die groei vraag lastig. Om te zeggen dat onze gemeente niet groeit  voelt als falen. Doen we iets niet goed? Waarom groeien we eigenlijk niet? Kan ik persoonlijk iets doen zodat mensen warm voor Jezus Christus?

Paulus had ook last van een slecht groeiende gemeente. Sterker nog, Paulus zegt in 2 Timotheüs 4:16 dat allen hem hebben verlaten.  Misschien moet ik niet te veel letten op uiterlijke groei.


Op dit moment is het mijn verlangen dat wij als christenen het Woord recht gaan snijden.
 2 Tim. 2:15 Beijver u om uzelf welbeproefd voor God te stellen, als een arbeider die zich niet hoeft te schamen en die het Woord van de waarheid recht snijdt.
Wat is dat, het Woord recht snijden? En hoe weet ik dat ik het Woord recht snijd? Dat weet ik niet zeker, maar op dit moment geloof ik in dat wat ik schrijf.
Ik ben bezig om een studie te maken over de bruid. Welke groep gelovigen wordt, is de bruid. Is het Israël of de Gemeente uit Jood en heiden? Als ik internet raadpleeg met zijn diverse sites en verklaringen lijkt het wel een welles / nietes spel.
Hoe kan het toch dat dit zo is? Zijn de teksten niet duidelijk genoeg? Soms lijkt het op een speurtocht om duidelijkheid te krijgen. Die speurtocht ga ik aan wat “de bruid” betreft.

Verder mag ik mij inzetten om te zoeken naar de gezonde betrouwbare woorden.
2Tim. 1:13  Houd u aan het voorbeeld van de gezonde woorden, die u van mij gehoord hebt, in geloof en liefde, die in Christus Jezus zijn.
Tit. 1:9  iemand die zich houdt aan het betrouwbare woord, dat overeenkomstig de leer is, zodat hij bij machte is anderen te bemoedigen door het gezonde onderwijs en ook de tegensprekers te weerleggen.
Tit. 2:1  Maar u, spreek wat bij de gezonde leer past.

Wat zijn die gezonde woorden en wat is die betrouwbare leer?
Ik ben een voorstander van tekst met tekst te vergelijken. Iemand heeft ooit eens tegen mij gezegd dat de Bijbel zichzelf verklaard.

Maar er staat ook in de Bijbel dat er zware tijden zullen aanbreken.
2Tim.3:1 En weet dit dat in de laatste dagen zware tijden zullen aanbreken.
2Tim. 4:3  Want er zal een tijd komen dat zij de gezonde leer niet zullen verdragen, maar dat zij zullen zoeken wat het gehoor streelt, en voor zichzelf leraars zullen verzamelen overeenkomstig hun eigen begeerten.

Mogelijk leven wij in deze laatste dagen. En daar komt nog bij dat satan de overste van deze wereld is, Ef.2: 2.  De pinkstergroei lijkt in tegenspraak met bovenstaande teksten.

Hoe het ook zij, ik mag alles in de handen van God leggen.

Mijn hoop is gericht op de komst van Christus als Koning. Hij zal orde op zaken stellen. En ik houd me vast aan 1 Tim. 2: 4 waar staat dat God wil dat alle mensen zalig worden en tot kennis der waarheid komen. Daar heeft God alles aangedaan en dat mag ik doorgeven.